Makkum

Wind

door je haren

Water

aan je voeten

Je springt rond als een dartel

veulen

Een grote glimlach op je

gezicht

Het geluk straalt van je af!

Zou het dan toch nog...?

Omdat er in jouw hoofdje hier en daar wat bruggetjes missen

Is de wereld eigenlijk één grote puzzel voor jou

En naar veel dingen moet je dan maar wat gissen

Daardoor kun je het allemaal niet zo gauw

Sommige dingen zijn misschien helemaal niet voor jou weggelegd

Eén ding daarvan is het praten

Want daarvoor moeten er heel wat bruggetjes worden gelegd

En als dat te moeilijk is, zul je dat waarschijnlijk wel laten

Maar de laatste dagen beginnen wij steeds meer hoop te krijgen

Dat je het toch nog zult gaan leren

Want af en toe zien we jou boven jezelf uitstijgen

En ben je het toch aan het proberen

Zo zei je ineens “an an, ja” toen papa jou de vraag stelde

Of je een ander filmpje wilde zien

Ik voelde dat de trots in mijn hart opwelde

Hiervoor krijg je echt een hele dikke, vette tien

En gisteren, toen je je knie zeer had gedaan

Vroeg ik of ik er een kusje op moest doen

Jouw “JA” was luid en duidelijk te verstaan

En je stak je knie naar mij toe voor een zoen

Lieve Leon, wat maak jij ons met deze woordjes toch blij

Wat ben je mooi en bijzonder

Of je nu wel gaat praten of niet, het maakt niet uit voor papa en mij

Je bent en blijft ons grote, kleine wonder!

Luier wordt Incontinentiemateriaal

Ik weet nog goed hoe ik bijna 6 jaar geleden

de eerste schattige ieniemienie luiertjes voor jou kocht

Zo mooi, zo lief, zo klein!

Jij groeide natuurlijk elke dag een beetje meer

en jouw luiers groeiden met je mee

Zo normaal, zo gewoon, zo als iedereen!

Maar waar andere kinderen op een gegeven moment geen

luiers meer nodig hebben, kun jij misschien wel nooit zonder

Zo anders, maar voor ons zo logisch!

En natuurlijk groei jij nog steeds groter en groter

maar de gewone luiers groeien niet langer mee

Zo logisch, maar o zo niet leuk!

Want zien de Pampers er zelfs in de grootste maat nog steeds

lief en leuk uit, kun je hiervan alleen maar zeggen:

Zo saai, zo groot, zo’n zak!

(maar ze houden je wel droog!)

Het OndersteuningsPlan

Wij gingen praten over jouw ondersteuningsplan

Wat vind jij daar nou eigenlijk van?

Dan zitten daar gewoon 5 “grote mensen” te praten

Over alles wat jij moet doen en laten

Wij beslissen wat goed voor jou moet zijn

En praten over wat jij vervelend vindt en wat fijn

Sommige dingen zijn helder en klaar

Andere zijn wat lastiger, hier en daar

Tijdens zo’n gesprek moet ik altijd mijn moedergevoel een beetje loslaten

Zodat ik gemakkelijker objectief over jou kan praten

Maar als jij dan ’s middags weer thuis bent

Weet ik weer: jij bent gewoon mijn mooie vent!

Van je grote broer

Ik benijd mijn broer,

hij zal nooit

de tekortkomingen

van de wereld zien

zoals ik dat doe