O mannetje, wat ben jij een snotbonkie vandaag, zeg
En dat betekende voor jou toch echt wel vette pech
Want al dat snot kriebelde onder je neus
En dat wilde je er natuurlijk weg hebben, ja heus
Dus ging je met je mouw erbij langs vegen
En daardoor had je een heel schraal neusje gekregen
Zo erg zelfs dat het bloed eruit kwam
En nu was het hek pas goed van de dam
Want zo was er een vicieuze cirkel ontstaan
Van vegen, nieuwe kriebels en wéér vegen gaan
Hoe konden wij dit nu voor jou doorbreken?
En weer een gezond neusje voor je kweken?
Zalf onder je neus smeren leek het meest logisch te
zijn
Maar jij vond dit alles behalve fijn
Nog sneller dan wij het erop konden smeren
Wist jij het er weer af te krijgen en begon ons ook
af te weren
Zoveel weerstand opwekken was natuurlijk ook niet
goed
Dus zochten we verder, met frisse moed
De oplossing bleek even simpel als doeltreffend
tegelijk
Het was zoiets als de berg en Mohammed eigenlijk
Want door de zalf op je mouw te doen
Kwam jouw neus al snel weer tot fatsoen
Want zo veegde jij het zelf daar waar het moest
zijn
En nu voelt jouw neus alweer een klein beetje fijn
Lief manneke van ons, gauw beter worden hoor
Met een onbeschadigd neusje, daar gaan we voor!
