Zou het dan toch nog...?

Omdat er in jouw hoofdje hier en daar wat bruggetjes missen

Is de wereld eigenlijk één grote puzzel voor jou

En naar veel dingen moet je dan maar wat gissen

Daardoor kun je het allemaal niet zo gauw

Sommige dingen zijn misschien helemaal niet voor jou weggelegd

Eén ding daarvan is het praten

Want daarvoor moeten er heel wat bruggetjes worden gelegd

En als dat te moeilijk is, zul je dat waarschijnlijk wel laten

Maar de laatste dagen beginnen wij steeds meer hoop te krijgen

Dat je het toch nog zult gaan leren

Want af en toe zien we jou boven jezelf uitstijgen

En ben je het toch aan het proberen

Zo zei je ineens “an an, ja” toen papa jou de vraag stelde

Of je een ander filmpje wilde zien

Ik voelde dat de trots in mijn hart opwelde

Hiervoor krijg je echt een hele dikke, vette tien

En gisteren, toen je je knie zeer had gedaan

Vroeg ik of ik er een kusje op moest doen

Jouw “JA” was luid en duidelijk te verstaan

En je stak je knie naar mij toe voor een zoen

Lieve Leon, wat maak jij ons met deze woordjes toch blij

Wat ben je mooi en bijzonder

Of je nu wel gaat praten of niet, het maakt niet uit voor papa en mij

Je bent en blijft ons grote, kleine wonder!