Toen je nog een heel klein frummeltje was
En je dus nèt niet meer in mama’s buik zat
Was je meteen al helemaal in je sas
Met de speen die je van onze buurtjes gekregen had
Heel wat keren liepen we naar je ledikantje toe
Als je huilde, want je had je speentje niet meer
Daardoor was je wakker, maar ook nog wel moe
En met je speen sliep je dan al gauw weer
Heel wat speentjes gingen er doorheen
Die sterke tanden van je beten ze stuk, soms al heel gauw
Dus kochten we er altijd meer dan één
Dan lagen er steeds genoeg klaar voor jou
En omdat je, ondanks je speen, soms ook heel slecht sliep
Durfden we je speentje echt niet bij je weg te halen
Want dán sliep je vast nooít meer diep
Zo was het in ons hoofd aan het malen
Maar vorige week, toen ik er niet zo goed bij nadacht
Vergat ik zomaar dat de speen nog in je mond moest
En dus, eigenlijk helemaal onverwacht
Heb jij een hele nacht zonder speen gekoest
De tweede nacht lukte het gewoon wéér
Dus nu zijn papa en mama supertrots op jou
Want een speentje hoef je dus echt niet meer
Grote vent van ons, mooi mannetje waar ik zo van hou!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten