donderdag 4 juli 2013

Jeetje, toch wel spannend: de eerste

Voor Leon zijn vierde verjaardag had ik het volgende gedichtje geschreven:

Afgelopen zondag werd je lijfje 4 jaar
Maar in je hoofdje ben je pas 1

Het leven is één grote puzzel voor je
Af en toe valt er een stukje op zijn plaats

Maar soms is de puzzel te moeilijk, gooi je hem op de grond
En voorzichtig begin je dan weer opnieuw

Samen hopen we de puzzel eens af te krijgen
Jouw handje in de mijne.... samen kunnen we alles aan

Misschien blijf je in je hoofdje wel altijd kind
Maar als je dan nog steeds zo lief en vrolijk bent als nu

Komt het wel goed!

2 opmerkingen:

  1. Ik word er gewoon emotioneel van, tranen in mijn ogen. Precies geschreven zoals je bent meisje; lief en zo'n lieve moeder voor hem!

    BeantwoordenVerwijderen